Helenaveen

Als de winter is verdwene en 't ierste zonlicht het geschene
Als 't langzaam lente wuurd, dan wil kieke in de buurt
Dan wil ik nar boete toe, allien mar um te kieke hoe
De plante golve op 't land, als op 't allermoeiste strand
Dan wil ik 't veurjoar zeen, dan wil ik nar Helenaveen
Oaver de brug, langs ’t kanaal, terug nar ’n bekend verhaal

Hoe duk ik heer al bin gevare, slechte weg, woelige bare
D'n auto stiet half in d'n berm, de visser vist met iene erm
De Peel nog in 't liege licht, de kerk van Jules die is nog dicht
Tot straks als heer de zon wir knettert, als 't witte koper schettert
Als de tent wuurd opgebouwd, en vur 't altaar wuurd getrouwd
Als minse van 't leave drinke, fanfares kilomeaters klinke

Oh, ik halt van de seizoene, hoe in de herfst altied miljoene
Bledjes valle op 't grind, de zomerse lakes in de wind
Als ik ’s merges, de gordiene oape, zij dat toen ik laag te sloape
De ganse werld is witgekleurd, en dat is allemoal vannacht gebeurd
Oet d'n hemel neergevleid, opgestapeld, neet verweid
Dan wil ik met niemand ruule, allien met ow heer binne schuule

Heer um meej hin, heer is 't leave, d'n tied di vluugt, wat kan 't geave
Wat d'r blieft heer op de aarde, alles wat ik heer bewaarde
Want gaj ik doed, dan gaj ik doed, dan drief ik langzaam in d'n boet
Op 't water met de stroem terug nar enne nije droem
Want ik wiet zeker, ik koom terug, ik wiet neet hoelang, ik weet neet hoe hoe vlug
Want ik wiet niks, ik denk allien: ‘d'n hemel kan ni moeier zien’