Maandag

Het is dertig graden de gordijnen zijn dicht
Ik kijk naar ren stapeltje post dat daar ligt
En ik denk
Dat kan maandag ook

Ik lees voor de zoveelste keer je bericht
Ik tik hem al weg want ik mis het inzicht
Dus ik denk
Dat kan maandag ook

Want soms moet ik voelen dat ik verdrink
Dan ben ik in leven hoe diep ik ook zink
Terwijl ik blijf klimmen kom ik er niet uit
Jij belt wel aan maar ik geef niet thuis

Gister was alles zo alles zo klaar als een klont
Er was vrij weinig dat mij niet aanstond
En het bleek nog maandag ook

Nu is het wat later hetgene dat telt
Is alles behalve wat ik steeds uitstel
En ik denk nog steeds
Dat kan maandag ook

Want soms moet ik voelen dat ik verdrink
Dan ben ik in leven hoe diep ik ook zink
Terwijl ik blijf klimmen kom ik er niet uit
Jij belt wel aan maar ik geef niet thuis

Ik loop door de bomen het bos door
Maar liever loop ik door het vuur
Want dan voel iets want ik voel nu niets
En ik wacht zolang het duurt

Want soms moet ik voelen dat ik verdrink
Dan ben ik in leven hoe diep ik ook zink
Terwijl ik blijf klimmen kom ik er niet uit
Jij belt wel aan maar ik geef niet thuis