Να ‘χα μία πόλη για δύο

Ξέρεισ τι όμορφη γίνομαι μπροσ στο καθρέφτη όταν ντύνομαι
Κι έχω περίεργο ένστικτο πωσ θα σε συναντήσω
Γλιστράω στο πεζοδρόμιο σαν νύμφη σε παγοδρόμιο
Και στο μετρό προσγειώνομαι λεσ και θα σε αντικρίσω

Μα η μοίρα δε μ' αναγνώρισε και τισ κλωστέσ μασ τισ χώρισε
Στη κουμουνδούρου ξεχάστηκεσ και εγώ περνώ το μουσείο
Κι ενώ ό,τι είχα θα στα 'δινα κατέβηκεσ πάλι στην άμυνα
Και σκέφτομαι πάνω στη τρέλα μου να 'χα ένα τρένο για δύο
Να 'χα ένα τρένο για δύο να 'χα ένα τρένο για δύο
Να 'χα ένα τρένο για δύο να 'χα ένα τρένο για δύο

Ξέρεισ πωσ δίχωσ την άδεια σου τρυπώνω στα μαξιλάρια
Η πόλη μασ κλείνει τα βλέφαρα και εγώ στο όνειρό σου σαλπάρω
Στουσ τοίχουσ στου γράφω συνθήματα και στο λαιμό σου αγγίγματα
Κι όλο σου λέω κανόνισε αύριο να σε τρακάρω

Μα η μοίρα δε μ' αναγνώρισε και τισ κλωστέσ μασ τισ χώρισε
Στη κουμουνδούρου ξεχάστηκεσ και εγώ περνώ το μουσείο
Κι ενώ ό,τι είχα θα στα 'δινα κατέβηκεσ πάλι στην άμυνα
Και σκέφτομαι πάνω στη τρέλα μου να 'χα ένα τρένο για δύο
Να 'χα ένα τρένο για δύο να 'χα ένα τρένο για δύο
Να 'χα μια πόλη για δύο