Rozamunda

Jesteś moją mszą we dwoje
Chcę być domem bo
Zdepczą cię w tłumie
Gdy ludzi nie umiesz

Moim ciałem
Bądź gdy wstajesz
Nic bez ciebie
Beze mnie ty zginiesz w tłumie
Mówić nie umiesz

Bądź bądź sobą bo wtedy nikt
Nie umie zatrzasnać drzwi
Będę krok za tobą

Ktoś obudzi cię nagle gdy
Ty ledwo zaczynasz śnić
Nie bój się nikogo

Dam ci pamięć
Dam rozstanie
Kroki liczę
Bez ciebie mnie zniszczą w tłumie
Kochać nie umiem