Η Ριρή του λιμανιού

Ένασ δανόσ δυο σουηδοί και δυο εγγλέζοι
Μακελευτήκαν χτεσ αργά η ώρα τρεισ
Ποιοσ να καθίσει στησ ριρίκασ το τραπέζι
Ποιοσ να κερδίσει την αγάπη τησ ριρήσ

Μα η ριρή σ' αγάπεσ δεν πιστεύει πια
Και ούτε βάζει άλλον μέσα στην καρδιά
Μήπωσ τι κέρδισε που αγάπησε πολύ
Από ειρήνη τη φωνάζουνε ριρή

Στου λιμανιού τώρα γυρίζει τα σοκάκια
Που τα φωτίζουν λίγα φώτα χαμηλά
Κι όταν για χάρη τησ μαλώνουν τα ναυτάκια
Με περιφρόνηση τα βλέπει και γελά

Μα η ριρή σ' αγάπεσ δεν πιστεύει πια
Και ούτε βάζει άλλον μέσα στην καρδιά
Μήπωσ τι κέρδισε που αγάπησε πολύ
Από ειρήνη τη φωνάζουνε ριρή