บทเรียนรัก

รอยแผลจากความรักซึ่งสลักนั้นซ้ำไว้นาน
จากมือของเธอ
ที่ใช้มอบความเจ็บปวดและร้าวราน
ปักลงตอกตรึง
ถึงขั้วดวงมาลย์
ผลักดันฉันพาลไม่เอื้อมอาจ
ฝากดวงใจรักใคร

ดวงใจไม่อาจว่าเธอนั้นไร้รัก
ด้วยช้ำนัก
จะคิดพัก
ไม่ขอรักใครที่มั่นหมาย
เธอยังคงครองให้ต้องพ่ายแพ้แม้เป็นชาย
ดวงใจมันร้ายคิดรักเธอเอง

ใจนี้ห่างยังชิดแนบสนิท
พิษรักร้อนแรง
จะเป็นครั้งเดียว
พลาดพลั้งได้เงินจากศิษย์ที่คิดแพง
จะเป็นบทเรียน
สอนให้ระแวง (ฮาฮ้า)

ฉับพลันหัวใจฉันตายด้าน
เจ็บเกินยอมรับใคร

เธอสูงกว่าฉันคิดมอบสิ่งผิดยกชี้ชัดพอ
หากใจฉันเอง
แอบรักสร้างพลันผลตอบให้รั้งรอ
ขอบใจกับลม
สมที่เยินยอ

ผิดเองหนอเรา (ฮ้า)
รักแล้วเจ็บ (ฮู)
เก็บเป็นครูสอนใจ

ดวงใจไม่อาจว่าเธอนั้นไร้รัก
ด้วยช้ำนัก
จะคิดพัก
ไม่ขอรักใครที่มั่นหมาย
เธอยังคงครองให้ต้องพ่ายแพ้แม้เป็นชาย
ดวงใจมันร้ายคิดรักเธอเอง

ทางสองแห่งขนานไม่อาจผ่านพบเข้าด้วยกัน
ตัดใจฉันลง
หลบหนีหนทางเพื่อหลีกให้พ้นพลัน
บอกคำกล่าวลา
ว่าเธอยืนยัน

ขอบใจเหลือเกินด้วยดวงจิต (ฮาฮ้า)
ศิษย์จะพึงรู้คุณ