Son Mektup
Rafet El Roman
Sevgilim, her sabah hüzünle başlar
Her gece uzun, soğuk, üşüyorum
Ne zaman biter bu hasret
Ne zaman biter bu özlem, dön artık
Şu an son mektubun elimde
Göz yaşların da var üzerinde
Yazarken ağlamışsın sevgilim
Dayanmaz buna yüreğim
Aklımda son veda günü
Duruşun, bana bakışların
Gözlerinden, dudaklarından
Öperim, seni öperim
O tatlı, hem acı
Sözleri satırları
Okurken ağladım
Yüreğime sakladım
Ne olur üzülme
Mutlaka döneceğim
Sevgimiz uğruna
Yaşıyorum, hayattayım, oof
Şu an son mektubun elimde
Göz yaşların da var üzerinde
Yazarken ağlamışsın sevgilim
Dayanmaz buna yüreğim
Aklımda son veda günü
Duruşun, bana bakışların
Gözlerinden, dudaklarından
Öperim, seni öperim
Aklımda son veda günü
Duruşun bana bakışların
Gözlerinden, dudaklarından
Öperim, seni öperim
Aklımda son