Қара көздерің
Айбар Сапыш, Рафхат Еламанов, Данияр Рахметжанов
Ай, қара,қара,қара көздерің,
Жарық сыйлаған сен маған күн бе едің?
Ай, қара,қара,қара көздерің,
Көздерің-ай, көздерің.
Ол маған қараса,
Бүкіл әлем гүлденеді
Ол қыздың мінезі,
Сондай тым керемет.
Езуің бетке жайылған,
Күлкіңнен айналып барам
Сенің бір тал шашыңа,
Тең келмейтіндей ғалам.
Ай, қара,қара,қара көздерің,
Жарық сыйлаған сен маған күн бе едің?
Ай, қара,қара,қара көздерің,
Көздерің-ай, көздерің.
Екі бөлек ғалам, екі бөлек адам,
Жүректері бір тұтас бөліктен жаралған,
Бойыма таралған, сенің қара көздерің
Жүректі қозғаған, әрі-бері тербеді.
Келбетің нәзік тым бөлек
Өзгергендей ой, сана
Ол қыз өзгелерден тым дара
Көздері қара…
Ай, қара,қара,қара көздерің,
Жарық сыйлаған сен маған күн бе едің?
Ай, қара,қара,қара көздерің,
Көздерің-ай, көздерің.