Zawsze, nigdy, jutro
Ta pamiętam pierwszy skład to co było dalej
Oni zostali w tyle ja prawie się zachlałem
Dali mi w rynsztok bilet odbiłem się legalem
Będąc znanym chwile lubianym byłem wcale
Pamiętam pierwsze wersy pierwszy kompakt
I to że żadna dupa nie chciała się związać
Na stałe chciwość związku chcieć przestałem
Dzięki Bogu lub w końcu pacierz odmów Rafale
Pamiętam samo dno gdy tydzień nie trzeźwiałem
Aż rzygałem żółcią mówili „Patrz przegrałeś"
Później stałem na scenie grałem rap za frajer
Dla tysięcy ludzi to zwali festiwalem
Rap porwał mnie w Polskę chodź miałem tylko kartkę
Dziś jutro nigdy na zawsze
Czasami jesteśmy gorsi niż zwierzęta
Pies nie zapomni człowiek nie chcę pamiętać
Pamiętam kilka granic rapowej egzystencji
Nikt cie nie zna nielubi a na koniec nikt nie cierpi
Pamiętam gdy mówili o szczerości i jej braku
Dobrych tekstach kompleksach miłości do rapu
Pamiętam jak mężczyźni wyrośli z chłopaków
Dziś dziele wszystkie słowa zależności pół na pół
Ćpam te gorsze pije lepsze widzę więcej
I wciąż pisze wierszem bo wciąż bije serce
Tu gdzie dają ci żyć nie dają nic osiągnąć
A jeśli coś sprzedają chyba własną godność
Mainstream to niebo podziemnie to Mordor szkoda
Bóg nie zna polskiego mainstream jest pustą książką
Zobaczymy to co nas dawno przerosło
Kolosy glinianych nóg błahych słów witaj Polsko
Rap ruszył po zyski utracił to co ważne
Dziś jutro nigdy zawsze
Pamiętam gdy spadałem zawsze lądując na dnie
I im większa wysokość tym większą miałem frajdę
Horyzonty zamazane melanżem
Spisany nad ranem w pół transie jak Makbet
Powroty na scenę źrenice jakby martwe
I pusto oblicze luster wkurwień wartę
Pamiętam gdzie się pierwszy raz widzieliśmy
Wrócę teraz zawsze jutro nigdy
Gwiazdy pewnie zgasną zapłoną nowę
Będę nowi idole zapomną o mnie tobie
O nas zostaną kartki w dłoniach
I ta jedna pogięta na wersach pokreślona
Pamiętam ostatnie zwrotki pierwszych wcale
To że ich nie pamiętam nie znaczy ich nie znałem
Mam dzwonić gdy nasze gwiazdy usną
Ty włączysz to zawsze nigdy jutro