Φύγε λοιπόν, μη στέκεσαι
Άμα σου δείξω τισ πληγέσ
Που είναι η καρδιά γεμάτη
Σαν τον κισσό θα μαραθείσ
Θα γέρνεισ ν' αποκοιμηθείσ αγάπη μου
Και δε θα κλείνεισ μάτι
Χίλια ποτάμια γέμισα
Από τα δάκρυά μου
Κι όταν εγύρεψα νερό
Ήταν σαν θάλασσα αλμυρό αγάπη μου
Θολό σαν την καρδιά μου
Φύγε λοιπόν μη στέκεσαι
Να με παρηγορήσεισ
Γιατί κοντά μου θα χαθείσ
Σαν το πουλάκι τησ βροχήσ αγάπη μου
Προτού να φτερουγίσεισ