Het Fluitistje

Het fluitistje speelde aan 't hof
En heel het paleis was vol lof
Zelfs de vorst zei: voor uw chanson
Benoem ik u graag tot baron
Nee, ik wil geen man van stand zijn
Laat mij zomaar muzikant zijn
Met een erelint om mijn hals
Klinkt mijn simpel liedeke vals
En dan zegt de man van de straat
Het fluitistje pleegde verraad

Ook de lieve kerk op ons plein
Was mij dan te laag en te klein
Dus dan knielde ik niet meer neer
In 't dorpskerkje voor Onze Heer
'k Moest mijn absolutie halen
In de wijdse kathedralen
Met een gouden kruis om mijn hals
Klinkt mijn simpel liedeke vals
En dan zegt de man van de straat
Het fluitistje pleegde verraad

't Huis waarin ik 't levenslicht zag
Vervulde me dan met beklag
En m'n harde bed deed me pijn
Dat moest dan een hemelbed zijn
En mijn hut moest ik verlaten
Voor een riddergoed of state
Met een sleutelbos om mijn hals
Klinkt mijn simpel liedeke vals
En dan zegt de man van de straat
Het fluitistje pleegde verraad

Leefde ik op nobele voet
Dan schaamde ik mij voor m'n bloed
Dan zou heel m'n simpele lijn
Van voorouders waardeloos zijn
En moest ik in alle hoeken
Naar een hoger stamboom zoeken
Met blauw bloed in ad'ren en hart
Klinkt mijn lila liedje te zwart
Klinkt mijn simpel liedeke vals
En dan zegt de man van de straat
Het fluitistje pleegde verraad

Mijn verloofde, mijn hartsvriendin
Was mij ook opeens veel te min
Want mijn dure naam schonk ik niet
Aan zomaar een Elsje of Griet
Nee, dan zocht ik huw'lijksbanden
Met de dochter van een Grande
En met een prinses om m'n hals
Klinkt mijn simpel liedeke vals
En dan zegt de man van de straat
Het fluitistje pleegde verraad

De fluitist vertrok uit 't paleis
Een buiging en toen weer op reis
Zonder adel, titel, blauw bloed
En zonder een ridderlijk goed
Naar z'n kerkje, naar z'n stadje
Naar z'n ouders en z'n schatje
En geen mens beweerde op straat
Het fluitistje pleegde verraad
Uit de Hemel zag Onze Heer
Met een dankb're blik op hem neer