Denk je dat het helpt

Denk je dat het helpt
Dat alle knopen in je buik
Zullen verdwijnen
Zullen verdampen
Als water in de zon

Denk je dat het helpt
Dat alle spinsels in je hoofd
Zullen stilstaan
Als bomen in de grond

Je kijkt je zwijgt je dreigt je blijft maar roepen van hoe stom ik was
Hoe half leeg jouw glas hoe dom en onvolwassen mijn idee van steeds maar groener gras

Je graait je woelt je draait je voelt je zo verschrikkelijk alleen
Je wilde da’k verdween en jij geen idee waar ik dan heen

Je vecht verwijt zinloze tijd verstrijkt en niemand die iets wint we staren ons slechts blind
Herhalen zetten in een strijd die steeds opnieuw begint

Je spuugt venijn je sproeit azijn je repeteert m’n elke fout
En de tranen op je wangen die verraden dat je van me houd

Denk je dat het helpt
Dat alle knopen in je buik
Zullen verdwijnen
Zullen verdampen
Als water in de zon

Je knipt je keurt je snijdt je scheurt en met je wrok en wringen zeg je al die stomme dingen
Hoever moet ik gaan hoever wil je me nog dwingen dan

Je zoekt je grist verliest vergist als een kat in’t nauw gedreven
Probeer je mij de schuld te geven laat los laat gaan ‘k heb jou toch ook vergeven

Je spuwt vuur je bouwt een muur waar je je waarheid achterhoudt
Waar je niemand meer vertrouwt maar zonder zon wordt ‘t toch veel te koud
Je snikt je huilt achter boosheid schuilt een kwetsbaar mens
‘k Heb maar een wens: ik wil je troosten want

Ik mis je zo intens
Denk je dat het helpt

Vergeef me
Vergeef me nou gewoon
Vergeef me
Vergeef me nou
Gewoon