Εγώ το Θεό μου τον θέλω αλήτη

Δεν τον γνώριζε κανείσ
Ήταν χάραμα θυμάμαι
Είχε πέσει μεσ το δρόμο
Με την κούραση στον ώμο opa

Δεν τον γνώριζε κανείσ
Ένασ άγνωστοσ στο πλήθοσ
Ίσωσ ήταν στη ζωή του
Ένα φευγαλέοσ μύθοσ

Εγώ το θεό μου τον θέλω αλήτη
Τον θέλω να φεύγει τη νύχτα απ' το σπίτι
Τον θέλω να λέει στο φόβο καλώσ τον
Μια κι άγνωστοσ είμαι σε πλήθοσ αγνώστων

Εγώ τον θεό μου τον θέλω αλήτη
Τον θέλω να φεύγει για κάποιο ξενύχτι
Τον θέλω να ρίχνει γροθιά στο μαχαίρι
Γιατί κι αν υπήρχα κανείσ δε θα ξέρει

Δεν τον γνώριζε κανείσ
Στο χλωμό του πρόσωπό του
Καθρεφτίζονταν ο πόνοσ
Για το χάρτινο όνειρό του

Δεν τον γνώριζε κανείσ
Ήταν αύγουστοσ θυμάμαι
Κι όμωσ έτρεμε απ' το κρύο
Κι είχα αρχίσει να φοβάμαι

Εγώ το θεό μου τον θέλω αλήτη
Τον θέλω να φεύγει τη νύχτα απ' το σπίτι
Τον θέλω να λέει στο φόβο καλώσ τον
Μια κι άγνωστοσ είμαι σε πλήθοσ αγνώστων

Εγώ τον θεό μου τον θέλω αλήτη
Τον θέλω να φεύγει για κάποιο ξενύχτι
Τον θέλω να ρίχνει γροθιά στο μαχαίρι
Γιατί κι αν υπήρχα κανείσ δε θα ξέρει