เขียนไว้ข้างเตียง

ใจเล็กเล็กมันเจ็บลึกลึก
อยู่ลับลับกับสิ่งลวงลวง
รอน้ำค้าง
เพียงหยดเล็กเล็ก
หล่อเลี้ยงไว้
ให้อยู่ต่อไป

ครั้นพอแดดชโลม
ลบเลือนทุกอย่าง
ชีวิตอันบอบบาง
จางหาย
รู้ดีว่าเป็นใจ
ไม่มีราคา
เป็นแค่คนถัดมา
เท่านั้น

ยิ้มตอนที่เจอ
เจอเขาแล้วชื่นใจ
พอจากไป
ในใจโหยหา

เขาเป็นของคนอื่น
ท่องเอาไว้ในใจ
เขาเป็นของคนอื่น
เขียนเอาไว้ข้างเตียง
ของที่ขอยืมมา
แลกมาด้วยน้ำตา
เมื่อมันถึงเวลา
คืนให้เจ้าของ

ใจเล็กเล็ก
มันเจ็บลึกลึก
อยู่ลับลับ
กับสิ่งลวงลวง
รอน้ำค้าง
เพียงหยดเล็กเล็ก
หล่อเลี้ยงไว้
ให้อยู่ต่อไป

ยิ้มตอนที่เจอ
เจอเขาแล้วชื่นใจ
พอจากไป
ในใจโหยหา

เขาเป็นของคนอื่น
ก็ได้แต่
เขียนเอาไว้ข้างเตียง
ก็ได้แต่
ท่องเอาไว้ในใจ
เขาเป็นของคนอื่น
คืนให้เจ้าของ
เขาเป็นของคนอื่น

Paradox