อยากเป็นเสี่ยเลี้ยงต้องทำไง
อยากเป็นเสี่ยเลี้ยงต้องทำไง
อยากให้เธอรัก ฉันอีกครั้ง
อยากให้เธอ สนใจในตัวฉันจัง
หน้าตาฉัน แค่พอดูไหว
แต่เอาจริงๆ เรียกไม่เท่าไหร่
เงินและทอง ก็มีพอใช้
ถ้าอยากให้แบ่ง ฉันก็เต็มใจ
แต่ไม่มีเธอ ฉันอยู่ไม่ไหว
ถ้าอยากเป็นเสี่ยเลี้ยงต้องทำไง
ถ้าอยากเป็นเสี่ยเลี้ยงเธอทำไง
เจอกันแค่เดือนละสามครั้ง
มากินข้าวกันไม่มีอะไรเกินนั้น
จะนั่งทำไม รถประจำทาง
เธอไม่ต้องอยู่หรอกบ้าน
ฉันผ่อนให้เลยคอนโด
ถ้าอยากมีแฟน อย่าให้ฉันรู้
ไปเจอกับเขา ตอนที่ฉันไม่อยู่
เรียนมหาลัย ฉันจ่ายค่าเทอมให้
จะอยู่กี่ปี ก็ตามสบาย
ขอเพียงอย่างเดียว แค่มาเจอกัน
มากินข้าวกัน มันคงไม่มากเกินไป
คารมไม่ดี ใช้เงินได้ไหม
ถ้าอยากเป็นเสี่ยเลี้ยงต้องทำไง
ถ้าอยากเป็นเสี่ยเลี้ยงเธอทำไง
เจอกันแค่เดือนละสามครั้ง
มากินข้าวกันไม่มีอะไรเกินนั้น
จะนั่งทำไม รถประจำทาง
เธอไม่ต้องอยู่หรอกบ้าน
ฉันผ่อนให้เลยคอนโด
นอกจากนี้ มีเงินเดือนให้
พี่น้องลำบาก ฉันดูแลไป
ประกันชั้นไหน ก็ไม่ต้องทำทั้งนั้น
ประกันของฉัน ชั้น 1 ตลอดไป
แต่มีข้อแม้ อย่าให้ใครรู้
บ้านเล็กบ้านน้อย ไม่อยากให้เธอไปอยู่
ต้องการแค่นี้ จะยอมฉันไหม
ถ้าอยากเป็นเสี่ยเลี้ยงต้องทำไง
ถ้าอยากเป็นเสี่ยเลี้ยงเธอทำไง
แต่ใจมันดันไม่เป็นอย่างนั้น
เธอเดินอยู่ในสายตา
ช่วงเวลาสวยงามเหมือนเก่า
หยุดอยู่ตรงนั้นเสมอมา
ไม่เจอตั้งนานห่างกันอยู่แสนไกล
เพิ่งรู้เวลาผ่านไปไม่ทำให้ใจฉันลืม
กลับมาอีกครั้งเธอคนที่แสนดี
เมื่อหัวใจที่ผูกพันธ์
ได้พบเจอใครคนนั้นที่ไม่เคยลืม
เธอเดินอยู่ในสายตา
ช่วงเวลาสวยงามของเรา
ใจลอยหลุดไปทักทาย
ไม่เจอตั้งนานห่างกันอยู่แสนไกล
เพิ่งรู้เวลาผ่านไปไม่ทำให้ใจฉันลืม
กลับมาอีกครั้งเธอคนที่แสนดี
เมื่อหัวใจที่ผูกพันธ์
ได้พบเจอใครคนนั้นที่ไม่เคยลืม
ยังมีเรื่องราวที่เธอฝากไว้
เก็บในหัวใจของใครคนหนึ่ง
อยู่ในทุกช่วงเวลาที่สวยงามนั้น
ไม่เจอตั้งนานห่างกันอยู่แสนไกล
เพิ่งรู้เวลาผ่านไปไม่ทำให้ใจฉันลืม
กลับมาอีกครั้งเธอคนที่แสนดี
เมื่อหัวใจที่ผูกพันธ์
ได้พบเจอใครคนนั้น
(ไม่เจอตั้งนาน แต่ใจมันยังคงคิดถึงเธอ)
ยังมีเรื่องราวที่เธอฝากไว้
เก็บในหัวใจของใครคนหนึ่ง
อยู่ในทุกช่วงเวลาที่สวยงาม