Δε μπορώ να χαραμίσω

Μακρύσ και σκοτεινόσ ετούτοσ ο χειμώνασ
Στα μάτια σου μονάχα μονάχα μια βροχή
Μια στιγμή και φάνηκε σαν να ‘τανε αιώνασ
Στουσ δρόμουσ περπατάμε τώρα μοναχοί

Δε μπορώ να χαραμίσω άλλη ανάσα μακριά σου
Πόσο λίγεσ είν' οι λέξεισ όταν βρίσκομαι μπροστά σου
Δε μπορώ να χαραμίσω άλλη ανάσα μακριά σου
Πόσο λίγεσ είν' οι λέξεισ όταν βρίσκομαι μπροστά σου

Αγάπη αν είσαι αληθινή τον πόνο έλα στάξε
Στου κορμιού την πιο στεγνή την πιο στεγνή πληγή
Αγάπη αν είσαι αληθινή τον πόνο έλα διώξε
Να σπάσει μια για πάντα του ονείρου η χορδή

Δε μπορώ να χαραμίσω άλλη ανάσα μακριά σου
Πόσο λίγεσ είν' οι λέξεισ όταν βρίσκομαι μπροστά σου
Δε μπορώ να χαραμίσω άλλη ανάσα μακριά σου
Πόσο λίγεσ είν' οι λέξεισ όταν βρίσκομαι μπροστά σου