Του φεγγαριού πουλιά

Ολόγιομο φεγγάρι πρόβαλεσ
Γυάλινα τα ποτάμια φώτιζεσ
Και τα καμπυλωτά βουνά

Τισ νύχτεσ τραγουδάω ένα σκοπό
Στουσ ήχουσ χρόνια ψάχνω να σε βρω
Και γνώρισα την ερημιά

Σε μια γωνιά του νου μου σ' έκρυψα
Στα όνειρά μου αλλιώσ σε γέννησα
Σ' ομόρφυνα στη μοναξιά

Κάποτε σαν αγέρασ πρόβαλεσ
Και στο φεγγάρι η μορφή σου φώτιζε
Μα ήσουν χλωμή σαν ζωγραφιά

Μα ήσουν εσύ που ονειρεύτηκα
Και σε γιορτή μαζί σου έφυγα
Με δυο αγγελικά φτερά

Πετάει μαζί μου πέρα στο νοτιά
Όμωσ του πέλαγου την ερημιά
Την τριγυρίζουν μυστικά

Του φεγγαριού πουλιά
Εκεί την πήρανε κρυφά
Του φεγγαριού πουλιά