Μακριά μακριά

Μακριά μακριά θα πάω να ζήσω
Θα ‘χω τα βλέφαρα κλειστά
Να μην κοιτάζω ποτέ πια πίσω
Ούτε τριγύρω ούτε μπροστά

Ασ πει ο καθένασ ό,τι θέλει
Πωσ έχω τώρα ορμέσ τρελού
Ψυχή δεν είμαι είμαι νεφέλη
Με σπρώχνει τ' αεράκι αλλού

Θα γίνω κρίνο με τα κρίνα
Θα μάθω αν έχουνε καρδιά
Αν ονειρεύονται κι εκείνα
Και ξεψυχούνε στα κλαδιά

Και στα φεγγάρια τ' ασημένια
Στον κρυσταλλένιο το γιαλό
Τη γλώσσα την τριανταφυλλένια
Θα μάθω να κρυφομιλώ

Θα μάθω πωσ κρυφαγαπούνε
Και κλαίνε οι πράσινοι κισσοί
Και τ' αστεράκια θα μου πούνε
Τη θλίψη τουσ που ‘ναι χρυσή

Μακριά μακριά
Γλυκά γλυκά
Σιγά σιγά