Mia Horiani Mou Perdika

Μια χωριανή μου πέρδικα
Του κήπου μου τση βιόλεσ
Άλλεσ τσιμπά κι άλλεσ μαδεί
Κι εξέρανέ τση όλεσ

Να τη χαλάσεισ τη φωλιά
Την πέρδικα να διώξεισ
Το νου σου στο κεφάλι σου
Να τον αναμαζώξεισ

Μια χωριανή μου πέρδικα
Ξεσήκωσε το νου μου
Και δεν αναμαζώνομαι
Στο σπίτι του κυρού μου

Θα την ταϊζω ζάχαρη
Να μην την αγριέψω
Κι όντε κοιμάται η μάνα τζη
Τη νύχτα θα την κλέψω

Να την εκλέψεισ δε βαστάσ
Είναι μικρή και κλαίει
Κι ανε τησ πεισ και τίποτα
Τησ μάνασ τησ το λέει

Χαθήκανε τ' άλλα πουλιά
Που λεύτερα πετούνε;
Υπάρχουνε πολλώ λογιώ
Και με παρακαλούνε

Το σείσμα και το λύγισμα
Άλλη καμιά δεν το 'χει
Μόνο η πετροπέρδικα
Που είναι στο μετόχι

Πέμψε να βρεισ τη μάνα τση
Κυδώνι στο μαντήλι
Να γίνετε δικολογιά
Και μπιστεμένοι φίλοι

Πέμπω τση ξαναπέμπω τση
Μα δε μου λέει πράμα
Για δε διαβάζει τη γραφή
Για χάνεται το γράμμα