Η ξενιτιά

Είναι κακούργα η ξενιτιά, είναι καημόσ τα ξένα
Μα πιο πολύ μαράζωσα πού μαι μακριά από σένα

Μου ‘παν τώρα που έχω φύγει και μισεύτικα μακριά σου
Σε κανένα δεν ανοίγεισ τα πορτοπαραθυρά σου

Αλησμονώ και χαίρομαι κι ένα τραγούδι λέω
Μα το τραγούδι πνίγεται στα στήθια μου και κλαίω

Μου ‘παν τώρα που έχω φύγει και μισεύτηκα μακριά σου
Σε κανένα δεν ανοίγεισ τα πορτοπαραθυρά σου

Να βρείτε το κορίτσι μου στη γειτονιά που μένει
Και πείτε τησ πωσ χάθηκα να μη με περιμένει

Μου ‘παν τώρα που έχω φύγει και μισεύτηκα μακριά σου
Σε κανένα δεν ανοίγεισ τα πορτοπαραθυρά σου