Πότε πεθαίνει ο έρωτας
NIKOS GATSOS, MANOS HADJIDAKIS
Πότε πεθαίνει ο έρωτασ
Κανένασ δεν το ξέρει
Αφού τ' αστέρι τησ χαράσ
Ειν' και του πόνου αστέρι
Τίποτα δε σου ζήτησα
Και τίποτα δεν πήρα
Ήταν το αίμα σου φωτιά
Και το κορμί σου αρμύρα
Με τη θολή σου τη ματιά
Και με τα σκοτεινά σου λόγια
Μαύρεσ πέτρεσ φύτεψεσ
Και την ερημιά προφήτεψεσ
Πότε γεννιέται η άνοιξη
Ουτ' ο θεόσ το ξέρει
Αφού ένα σύννεφο μπορεί
Κατακλυσμό να φέρει
Στον ήλιο προσευχήθηκα
Να διώξει τ' άγριο χιόνι
Να γίνω εγώ παράθυρο
Κι εσύ το χελιδόνι