12 มิถุนา

ก็คงต้องโทษเวลาที่เราเจอกันช้าไป
เหมือนกับโลกของฉันที่เธอไม่มีวันเข้าใจ
ความผิดหวังมันกำลังทำให้ฉันตาย
ต่อให้เจอกี่คนก็ไม่มีใครที่เหมือนเธอ

อยากให้เรากลับไปเหมือนเดิม
แต่ในใจมันเจ็บเหลือเกิน
เธอคงจะเบื่อกันแล้วไม่อยากเจอกันอีก
เธอก็ไปแล้วไม่ต้องเจอฉันไม่ได้ขอให้เธอมาเจอหนิ

เอาไว้เจอกัน 12 มิถุนา
หรือจะเอาเป็นบางเวลาแล้วเรานั้นค่อยมาเจอกัน
ต้องขอโทษบางครั้งที่ฉันไม่พูดไม่จา
อาจจะเป็นเพราะบางเวลาแล้วฉันก็ชอบไปเบลอควัน

เธออยู่บางกอกก็ดีอยู่แล้ว
ไม่ต้องมาเจอหรอกคนอยากฉัน
อยู่บ้านนอกเธอคงไม่แคล้ว
ไม่ต้องมาเจอหรอกคนอย่างฉัน

ดวงดาวมีนับล้านช่างฉงนที่ผมดันหมายจันทร์
ทิ้งเรื่องราวแย่แย่ปากต่อปากอีกหลายคำ
เพียงแค่กอดกันอยู่ในคืนวันของสายัณห์
แต่วันนี้ผมคิดมากส่งความคิดถึงผ่านสายควัน

บันทึกการเดินทางก่อนที่เราสองจะลาลับ
เธอตกลงที่จะมาหาตอนนั้นตัวเธอช่างงามนัก
แต่ว่าเกิดเหตุอันใดกันเธอเปรียบเป็นมารยักษ์
และบทสรุปของเรื่องนี้คือตัวของผมต้องการพัก

เอาไว้เจอกันสิบสองมิถุนา
หรือจะเอาเป็นบางเวลาแล้วเรานั้นค่อยมาเจอกัน
ต้องขอโทษบางครั้งที่ฉันไม่พูดไม่จา
อาจจะเป็นเพราะบางเวลาแล้วฉันก็ชอบไปเบลอควัน

เธออยู่บางกอกก็ดีอยู่แล้ว
ไม่ต้องมาเจอหรอกคนอย่างฉัน
อยู่บ้านนอกเธอคงไม่แคล้ว
ไม่ต้องมาเจอหรอกคนอย่างฉัน

อยากให้เรื่องของเราได้กลับไปเป็นอย่างเก่า
ตอนที่ไม่ได้เจอแล้วเธอคิดถึงกันเปล่า
ความจริงเปิดเผยเธอทำให้ฉันเกือบหายโง่
อยากให้เธอมาหาแต่ว่าเราไกลกันหลายโลก

เธอคงจะเบื่อกันแล้วไม่อยากเจอกันอีก
เธอก็ไปแล้วไม่ต้องเจอฉันไม่ได้ขอให้เธอมาเจอหนิ
เอาไว้ เอาไว้ เอาไว้