Wierzę

Nie pokonany lecz blizny mowią coś innego
Z popiołu wstałem jak feniks dopiąłem swego
Życie to karuzela bez pasów i co z tego
Każdy w końcu wypada z tej gry, fuera de juego
Diament co błyszczy jak sikor od Tiffaniego
Z precyzją snajpera szlifuje go bez dnia wolnego
By do perfekcji dojść nie wiele trzeba tego
To wieczny grind i marzenia płynące z niego
Taki już jestem, mam to wpisane w DNA
Będę to robić zawsze choćbym został tu sam
Ile dostane dokładnie tyle samo tu dam
Choć bardzo trzyma nas ten niepewności stan
Jak David Goggins szlifuje ten styl dla was
Życie to wredna suka wali prosto w twarz
W blasku księżyca niczym Lian Hearn
Widoki piękne lecz to nie żaden paradise
Wierze, że jest takie miejsce
Gdzie moge być sam przez chwilę jeszcze
Wierzę, że ból tam nie ma znaczenia wreszcie
Gdzie mogą wolni być i poczuć szczęscie
Wierze, że jest takie miejsce
Gdzie moge być sam przez chwilę jeszcze
Wierzę, że warto jest gonić za sensem
Nie za hajsem pamiętam co najważniejsze
Nie znam odpowiedzi na każde pytanie
Chociaż czasem czuję, że powinenem właśnie
Tutaj oczekiwania dosyć wygórowane
Zarabiać siano do śmierci, mieć wyjebane
A ja w tych ścianach z betonu próbuję dalej
Opisać to co nas wzrusza i daje wiarę
W gęstych oparach dymu gdy czas zwalnia nagle
Na beznadzei wodach próbuję złowić prawdę
Niebo to limit żaden
Rozpalam wyobraźnię
Wierzę w to mocno tak jak w to, że słońce zgaśnie
Z tej drogi nie mam zamiaru już schodzić
Na horyzoncie zaszedłem i będę wschodzić
To płynie z serca po zboczu jak magma
Żar emocji w każdym z nas powoli wygasa
Gdy kurz opadnie i wszystko do normy wraca
Wyciągam igły z serca i liczę je na palcach
Wierze, że jest takie miejsce
Gdzie moge być sam przez chwilę jeszcze
Wierzę, że ból tam nie ma znaczenia wreszcie
Gdzie mogą wolni być i poczuć szczęscie
Wierze, że jest takie miejsce
Gdzie moge być sam przez chwilę jeszcze
Wierzę, że warto jest gonić za sensem
Nie za hajsem pamiętam co najważniejsze