ยิ่งโตความสุขยิ่งน้อยลง
บางครั้งการเติบโตของชีวิตมันก็เหนื่อยล้า
ผิดหวังและเสียน้ำตาไม่ง่ายเลยอย่างที่คิด
ปัญหามากมายเข้ามาถาโถมให้ใจบอบช้ำ
ในบางครั้งฉันอยากยอมแพ้อ่อนแอเหลือเกิน
เมื่อก่อนนี้ฉันเคยยิ้มหัวเราะสุขใจจากข้างใน
แต่ตอนนี้ฉันยิ้มเพื่อปิดบังความเศร้าในหัวใจ
ฉันเคยมีความสุขมากกว่านี้
แต่ทำไมยิ่งโตความสุขยิ่งน้อยลง
อยากกอดใครสักคน
วันที่เหนื่อยล้าร้องไห้ออกมาให้มันสุดเสียง
ไม่ต้องมีคำถามว่าเพราะอะไร
แค่เพียงหวังให้ฉันได้ระบาย
ฉันเพียงแค่หวังแม้ล้มมันจะโหดร้าย
คงจะมีสักคนที่ยังเข้าใจ
คนที่พร้อมจะรับฟังไม่ว่าฉันเป็นยังไง
คนที่พร้อมจะให้อภัยฉันได้เสมอ
เมื่อก่อนนี้ฉันเคยยิ้มหัวเราะสุขใจจากข้างใน
แต่ตอนนี้ฉันยิ้มเพื่อปิดบังความเศร้าในหัวใจ
ฉันเคยมีความสุขมากกว่านี้
แต่ทำไมยิ่งโตความสุขยิ่งน้อยลง
อยากกอดใครสักคน
วันที่เหนื่อยล้าร้องไห้ออกมาให้มันสุดเสียง
ไม่ต้องมีคำถามว่าเพราะอะไร
แค่เพียงหวังให้ฉันได้ระบาย
ฉันเพียงแค่หวังแม้ล้มมันจะโหดร้าย
คงจะมีสักคนที่ยังเข้าใจ
คนที่พร้อมจะรับฟังไม่ว่าฉันเป็นยังไง
คนที่พร้อมจะให้อภัยฉันได้เสมอ
คนที่พร้อมจะให้อภัยฉันได้เสมอ