คึดฮอดคนไกล
เบิ่งตะเว็นแดง
ยามมื้อแลงแล้วคึดฮอดบ้าน
กลับมาจากทำงาน
นั่งฝันส่งใจไปหา
ความจนขับไล่
ตัดใจหนีไกลบ้านมา
จากพ่อแม่ชรา
มาอยู่เมืองฟ้าสู้งาน
อยู่เพียงลำพัง
ทุกก้าวย่างเหงาแทบร้องไห้
ตะเว็นใกล้เลือนหาย
ยิ่งทำให้ทรมาน
ความหลังคอยเตือน
บ่เลือนแม้สิเนิ่นนาน
อยากกลับไปร่วมฝัน
นับวันคอยถ่าด้วยใจ
ป่านนี้พ่อกับพี่คงกลับจากนา
แม่คงเตรียมข้าวปลา
ต้มแกงคอยถ่าเอาไว้
ส่วนคนที่ฮัก
อยากรู้นักว่ามีเรื่องใด
ส่งจดหมายให้ไป
จึงบ่ได้ตอบมา
หากมีกำลัง
ยังเฝ้าหวังแม้สิเนิ่นนาน
เก็บเงินได้ดั่งฝัน
สักวันสิได้ไปหา
ถึงตัวอยู่ไกล
แต่ใจทิ้งไว้บ้านนา
เบิ่งตะเว็นบนฟ้า
คึดฮอดแต่หน้าคนไกล
ป่านนี้พ่อกับพี่คงกลับจากนา
แม่คงเตรียมข้าวปลา
ต้มแกงคอยถ่าเอาไว้
ส่วนคนที่ฮัก
อยากรู้นักว่ามีเรื่องใด
ส่งจดหมายให้ไป
จึงบ่ได้ตอบมา
หากมีกำลัง
ยังเฝ้าหวังแม้สิเนิ่นนาน
เก็บเงินได้ดั่งฝัน
สักวันสิได้ไปหา
ถึงตัวอยู่ไกล
แต่ใจทิ้งไว้บ้านนา
เบิ่งตะเว็นบนฟ้า
คึดฮอดแต่หน้าคนไกล