Time Machine
การเวลาเนิ่นนานเท่าไหร่ไม่รู้
แต่ฉันยังอยู่ที่เดิมที่เราอยู่
ด้วยกัน
พยายามรื้อฟื้นเรื่องราวดีดีที่เมื่อก่อนนี้
โลกใบนี้มีเพียงแค่เรา
ตอนที่เธอยังไม่มีเขา
แต่สุดท้ายก็เข้าใจ
มันไม่มีค่าอะไร
ได้แต่ฝืนทนเก็บไว้
ให้ทบทวนความทรงจำเท่าไหร่
เธอคงลบมันไปหมดแล้ว
ต่อให้ย้อนเวลากลับไปพร้อมกับรอยน้ำตา
You prolly don’t even know my name
But I’m just missing you again
แต่เธอคงลืมมันไปหมดแล้ว
เธอคงลืมมันไปหมดแล้ว
บอกตัวเองให้ชินต้องอยู่คนเดียวให้ไหว
มันคงไม่เป็นไรถ้าไม่มีเธออีกแล้ว
แต่ฉันยังรอที่เดิมยังคงไม่ไปไหน
ทั้งที่รู้ว่าเธอนั้นไม่กลับมาอีกแล้ว
อ่านหนังสือเล่มเดิมไม่ว่าจะสักกี่ครั้ง (จะสักกี่ครั้ง)
อ่านจนฉันจดจำเรื่องราว
วนซ้ำซ้ำให้ใจมันหนาว
แต่สุดท้ายก็เข้าใจ
มันไม่มีค่าอะไร
ได้แต่ฝืนทนเก็บไว้
ให้ทบทวนความทรงจำเท่าไหร่
เธอคงลบมันไปหมดแล้ว
ต่อให้ย้อนเวลากลับไปพร้อมกับรอยน้ำตา
You prolly don’t even know my name
But I’m just missing you again
แต่เธอคงลืมมันไปหมดแล้ว
เธอคงลืมมันไปหมดแล้ว
เธอคงลืมมันไปหมดแล้ว
เธอคงไม่มีวันกลับมา
แต่ฉันคงไม่เป็นไรหรอกเธอ
ฉันคงไม่เป็นไรหรอกเธอ
จะต้องใช้เวลาเพื่อลืมเธอนานสักเท่าไหร่
แบบที่เธอลบฉันออกจากใจฉันว่ามันไม่ง่าย
ให้ทบทวนความทรงจำเท่าไหร่
เธอคงลบมันไปหมดแล้ว
ต่อให้ย้อนเวลากลับไปพร้อมกับรอยน้ำตา
You prolly don’t even know my name
But I’m just missing you again
แต่เธอคงลืมมันไปหมดแล้ว
เธอคงลืมฉันไปหมดแล้ว