Moiraia

Αφού λοιπόν τα πάντα είναι γραμμένα
Από τησ μοίρασ το στυλό και το μελάνι
Ότι από 'μενα είναι και θα είναι διαλεγμένα
Είν' αυταπάτη μεσ τησ πλάσησ την πλεκτάνη

Άρα δεν φταίω που σε χώρισα μωρό μου
Και άσε με μόνη μέσα στο διπλό καημό μου
Να ψάχνω λυσσασμένα για να βρω μια λύση
Που θα 'ναι πάλι ό,τι η μοίρα αποφασίσει

Άρα είμαι εγώ η γυναίκα η μοιραία
Η πρώτη η μετέπειτα και όμωσ η τελευταία
Που τη ζωή σου πωσ και πάντα κανονίζω
Και έτσι ανάμοιρα και τη δική μου την ορίζω

Αφού λοιπόν τα πάντα είναι γραμμένα
Θα κάνω ό,τι μου 'ρθει μέσα στο κεφάλι
Θα κάνω πράγματα τρελά να ξαναβρώ εσένα
Ακόμη και να μπούμε οι δυο σε ένα μπουκάλι

Άρα δεν φταίω που σε χώρισα μωρό μου
Και άσε με μόνη μέσα στο διπλό καημό μου
Να ψάχνω λυσσασμένα για να βρω μια λύση
Που θα 'ναι πάλι ό,τι η μοίρα αποφασίσει

Άρα είμαι εγώ η γυναίκα η μοιραία
Η πρώτη η μετέπειτα και όμωσ η τελευταία
Που τη ζωή σου πωσ και πάντα κανονίζω
Και έτσι ανάμοιρα και τη δική μου την ορίζω

Αφού λοιπόν τα πάντα είναι γραμμένα