Μια μάνα που ‘χε ένα γιο

Μια μάνα που ‘χε ένα γιο
Μα ήταν λωλοπαρμένη
Δεν είχε την υπομονή
Για να το αναθρέψει
Και στην ποδιά τησ το ‘βαλε
Πάει να το ρεματίσει

Στο δρόμο που επήγαινε
Στη στράτα που πηγαίνει
Μια πέρδικα την απαντά
Μια πέρδικα τησ λέγει

Μωρή σκύλα μωρή άνομη
Μωρή μαριολεμένη
Εγώ έχω δεκαοχτώ πουλιά
Πάσχω να τ' αναθρέψω
Και συ έκανεσ χρυσόν υγιό
Πασ να τον ρεματίσεισ

Και στην ποδιά τησ το ‘βαλε
Στο σπίτι τησ πηγαίνει
Το έβαλε στην κούνια του
Το τραγουδά και λέει

Γιε μου σαν γίνεισ κυνηγόσ
Σαν γίνεισ παλικάρι
Σαν ανταμώσεισ πέρδικα
Να μην τηνε σκοτώσεισ
Η πέρδικα είναι η μάνα σου
Κι εγώ η μητριά σου