Η μάγισσα

Είχα μια μάνα μάγισσα
Αληθινή μαγεύτρα
Με παρατσούκλι όμορφο
Του έρωτα πλανεύτρα

Με γύρναγε μεσ στισ φωτιέσ
Και στ' αντρικά τα μάτια
Ακόμα κι όταν γέλαγε
Στα πρόχειρα κρεβάτια

Τον άνεμο λιβάνιζε
Κι εκείνοσ σταματούσε κι όλα
Τα τρένα φεύγανε
Για κει που αγαπούσε

Μα δεν αγάπησε ποτέ
Θαρρώ ούτε κι εμένα
Ποτέ μη νιώσεισ έρωτα
Όσο αγαπάσ εσένα

Μου το 'λεγε και τρέχανε
Καλέ μου τα μάτια τησ
Στ' αστέρια και το σκοτάδι
Το ‘σκιζε σαν δίκοπα μαχαίρια

Μα κείνοσ που την σκότωσε
Είχε το βλέμμα ίσιο
Και ξέχασα τα λόγια τησ
Για να τον αγαπήσω