เดียวดาย

จับเจ่าอยู่คนเดียว
เหลียวมองหาไปทั่ว
รอบข้างก็มืดมัว
แสงสลัวสิ้นดี

สิ่งที่เคยเห็น
เห็นเพียงแสงริบหรี่
จิตใจที่เคยดี
ครั้งนี้สับสน

ช้ำช้ำลึกลึกเดียวดายและไม่พบเจอผู้คน
หลายหลายครั้งเหมือนว่าโลกใบนี้มืดมน
เงียบงันสำเนียง

ทำไมมองฟ้าไม่เจอดาว (ไม่เจอดาว)(ฮ้า)
เวลาที่เขาไม่อยู่เคียง (ไม่อยู่เคียง)
ทำไมบนฟ้าจึงมีแค่เพียง
แต่เมฆดำ

ทำไมใจเขาจึงเปลี่ยนไป (จึงเปลี่ยนไป )(ฮ้า)
ทำไมใจฉันจึงจดจำ (จึงจดจำ)
ทำไมใจฉันจึงมีแต่ความรักนั้น
อยู่ในหัวใจ

ก็อยากจะเจอเขา
เขาเท่านั้นที่จะช่วย
สร้างโลกให้สดสวย
มอบความรักกลับมา

สิ่งที่เคยเห็น
เห็นเพียงแสงริบหรี่
จิตใจที่เคยดี
ครั้งนี้สับสน

เหงาเหงาช้ำช้ำไม่อาจสดใส
เสียดายน้ำตา
ครั้งแล้วครั้งเล่าก็เฝ้าก็หา
เหลียวไปไม่เจอ ไม่เจอ

ทำไมมองฟ้าไม่เจอดาว (ไม่เจอดาว)(ฮ้า)
เวลาที่เขาไม่อยู่เคียง (ไม่อยู่เคียง)
ทำไมบนฟ้าจึงมีแค่เพียง
แต่เมฆดำ

ทำไมใจเขาจึงเปลี่ยนไป (จึงเปลี่ยนไป )(ฮ้า)
ทำไมใจฉันจึงจดจำ (จึงจดจำ)
ทำไมใจฉันจึงมีแต่ความรักนั้น
อยู่ในหัวใจ เฮ้

ทำไมมองฟ้าไม่เจอดาว (ไม่เจอดาว)(ฮ้า)
เวลาที่เขาไม่อยู่เคียง (ไม่อยู่เคียง)
ทำไมบนฟ้าจึงมีแค่เพียง
แต่เมฆดำ

ทำไมใจเขาจึงเปลี่ยนไป (จึงเปลี่ยนไป )(ฮ้า)
ทำไมใจฉันจึงจดจำ (จึงจดจำ)
ทำไมใจฉันจึงมีแต่ความรักนั้น
อยู่ในหัวใจ เฮ
อยู่ในหัวใจ เฮ้เฮ
อยู่ในหัวใจ