Ο ισοβίτης

Στη φυλακή με κλείσανε ισόβια για σένα
Τέτοιο μεγάλονε καημό επότισεσ εμένα
Εσύ 'σαι η αιτία του κακού για να με τυραννούνε
Οι πίκρεσ και τα βάσανα να με στριφογυρνούνε

Τώρα θα κάνω έφεση μήπωσ με βγάλουν όξω
Κακούργα δολοφόνισσα για να σε πετσοκόψω
Να σου 'χυνα πετρέλαιο κι ύστερα να σε κάψω
Και μέσ' στο ξεροπήγαδο να πάω να σε πετάξω

Εφτά φορέσ ισόβια τότε να με δικάσουν
Και στη κρεμάλα τ' αναπλιού εκεί να με κρεμάσουν
Ψήνεισ ενόρκουσ δικαστέσ τούσ πλάνεψε η ομορφιά σου
Καί με δικάζουν ισόβια για να γενεί η καρδιά σου

Με τη ραδιουργία σου μπουζούριασα το χύτη
Δίχωσ να θέλω μ' έκανεσ να γίνω ισοβίτησ
Τέτοια μεγάλη εκδίκηση αν τηνε ξεμπουκάρω
Όπωσ τον έκτορα ο αχιλλεύσ τον έσουρνε στο κάρο