Ψεύτικο στόμα

Θα κλείσω πια τουσ δρόμουσ τουσ παλιούσ
Που κάποτε βαθιά σου με τραβούσαν σαν μαγνήτεσ
Θα κάψω σαν χαρτί και τουσ καημούσ
Που αιχμάλωτη κοντά σου με κρατούσαν τόσεσ νύχτεσ

Σαν άδειο σπίτι που παλιώνει μια ζωή να πωσ τελειώνει
Και πωσ λιώνει ένα σώμα
Κι η αγάπη λέξη που λερώνει το φιλί όταν ματώνει
Απ' το ψεύτικό σου στόμα

Θα κλείσω πια τουσ δρόμουσ τουσ παλιούσ
Που με κουρέλια αγάπεσ με γελούσαν δίχωσ τύψεισ
Και μου ‘ταζαν φεγγάρια αχ κι ουρανούσ
Και χάρτινα παλάτια που σκορπούσαν πριν τ' αγγίξεισ

Σαν άδειο σπίτι που παλιώνει μια ζωή να πωσ τελειώνει
Και πωσ λιώνει ένα σώμα
Κι η αγάπη λέξη που λερώνει το φιλί όταν ματώνει
Απ' το ψεύτικό σου στόμα