Άνθρωποι, άνθρωποι

Άνθρωποι άνθρωποι κακούργοι πονηροί
Που σαν μαγνήτησ σασ τραβάει η αδικία
Γιατί φερνόσαστε σκληροί και μοχθηροί
Κι όλα τα βλέπετε στον κόσμο με κακία
Άνθρωποι άνθρωποι σκληροί

Γιατί ζηλεύετε στον άλλον τη χαρά
Γιατί στο νου σασ το κακό έχετε βάλει
Γιατί με μίσοσ φοβερό κάθε φορά
Το μάτι ο ένασ τ' αλλουνού κοιτάει να βγάλει
Άνθρωποι άνθρωποι σκληροί

Άνθρωποι άνθρωποι γλεντήστε τη ζωή
Μόνο μ' αγάπη αληθινή και καλοσύνη
Γιατί η ζωή μασ θα χαθεί σε μια στιγμή
Και μια κακία μον' απ' όλ' αυτά θα μείνει
Άνθρωποι άνθρωποι σκληροί