Μαζεύω τα κομμάτια μου

Μοιάζει το σπίτι με βαρκούλα που μπατάρει
Και το μυαλό μου καπετάνιοσ ατζαμήσ
Ποτέ δεν ζήτησα από σένανε μια χάρη
Γιατί ήσουν πάντα δρομολόγιο τησ γραμμήσ

Μαζεύω απόψε τα κομμάτια μου
Κι ούτε με νοιάζει τι θα γίνει
Γιατί αυτή η μοίρα μάτια μου
Ποτέ δεν ήτανε δική μου ευθύνη

Όσα χρωστούσα στον καιρό έχω πληρώσει
Όμωσ δεν πρόλαβα να δω τη διαδρομή
Σε ποιο ταξίδι η καρδιά μ' έχει κληρώσει
Και σε ποιο ψέμα έχει πιστέψει το κορμί