Η ψυχή μου

Είσαι ψυχή μου η κόρη που τη σβήνει
Ολοένα κάποιοσ έρωτασ πικρόσ
Που λησμονήθηκε κοιτώντασ προσ
Τα περασμένα κι έτσι θ' απομείνει

Κατάμονη σε μι' άκρη όπωσ εκείνη
Σε παρατούν ο κόσμοσ ο καιρόσ
Ένασ ακόμη θα ‘σουνα νεκρόσ
Αν οι νεκροί δεν είχαν τη γαλήνη

Σαν αδελφούλα η κόρη αυτή σου μοιάζει
Που γέρνει συλλογίζεται κι αργεί
Χαμένη ευτυχία να νοσταλγεί

Δικό σου λέω ψυχή μου είναι μαράζι
Όσα το βράδυ δάκρυα την αυγή
Στα ρόδα κατεβαίνει και μοιράζει