Ναός Ιωνικού Ρυθμού

H απομίμηση ναού Ιωνικού ρυθμού
σε διαστάσεις ανθρώπινου σώματος μέσα στην βροχερή οργιώδη βλάστηση ενός κήπου ανακτόρων βαυαρικών
ο ναός είναι ερμητικά κλειστός
σαν το πιο μαλακό σημείο ενός ψυχισμού μοναστήρι ή αχίλλειος πτέρνα
αλλά εκτός από το πληθωρικό πολύ
επίσης γοητευτικό είναι το γεγονός
ότι η εξωτερική βλάστηση έχει βρει τους τρόπους της να μπαίνει μέσα από τα μάρμαρα
και να ανθίζει
κανείς δεν περιεργάστηκε το μοναστήρι αυτό
ίσως μόνο σαν είδος μουσειακό
κι εσύ, ο μοναχικός του
ο περαστικός του
ο μοναχός του
το κατοικείς
όταν από κάποια απόσταση
κοιτάς με σταθερό βλέμμα
την σύμπνοια του με τον ζωτικό του χώρο
τότε αισθάνεσαι ότι δεν υπάρχει ανόργανη ύλη
ακόμα και το πολύ
κοκκαλωμένο μέσα στην παγωμένη λίμνη εξακολουθεί πληθωρικά να υμνεί την αθανασία κι ένα παιδί με πατίνι
γλυστράει πάνω στον πάγο