Χαρταετός

Όπωσ πετάνε τα πουλιά που ψάχνουνε μια φωλιά
Στην απεραντοσύνη
Μια νύχτα χάθηκεσ κι εσύ κι έγινε η αγάπη φυλακή
Κι η μοναξιά παραφροσύνη

Εσύ δεν ήσουνα αγάπη εσύ ήσουνα χαρταετόσ
Που έψαχνεσ να βρεισ αστέρι
Και μάρτυσ μου ο ουρανόσ
Εσύ δεν ήσουνα αγάπη εσύ ήσουνα χαρταετόσ
Που έψαχνεσ να βρεισ αστέρι
Και μάρτυσ μου ο θεόσ

Όπωσ δακρύζει ο ουρανόσ όταν νυχτώνει μοναχόσ
Μακριά απ’ τη σελήνη
Έτσι προσπέρασεσ κι εσύ κι έγινε δάκρυ η σιωπή
Κι η νύχτα στάζει νικοτίνη

Εσύ δεν ήσουνα αγάπη εσύ ήσουνα χαρταετόσ
Που έψαχνεσ να βρεισ αστέρι
Και μάρτυσ μου ο ουρανόσ
Εσύ δεν ήσουνα αγάπη εσύ ήσουνα χαρταετόσ
Που έψαχνεσ να βρεισ αστέρι
Και μάρτυσ μου ο θεόσ