निळ्या आभाळी
Anandghan, Jagdish Khebudkar
निळ्या आभाळी कातरवेळी
निळ्या आभाळी कातरवेळी चांदचांदणे हसती
मी हुरहरते मनात झुरते दूर गेले पती
निळ्या आभाळी कातरवेळी
टिपूर चांदणे धरती हसते
पती पाहता मी भान विसरते
टिपूर चांदणे धरती हसते
पती पाहता मी भान विसरते
नदी समींदर नकळत मिसळूनी एकरुप होती
निळ्या आभाळी कातरवेळी
मन मंदिरी मी पूजीन त्यांना
वाहीन पायी प्रीत फुलांना
मन मंदिरी मी पूजीन त्यांना
वाहीन पायी प्रीत फुलांना
पाच जीवांच्या उजळून ज्योती ओवाळीन आरती
निळ्या आभाळी कातरवेळी चांदचांदणे हसती
मी हुरहरते मनात झुरते दूर गेले पती
निळ्या आभाळी कातरवेळी