Τώρα που μιλάς

Τώρα που μιλάσ πωσ να σ’ ακούσω
Τώρα το κενό πωσ ν’ αντικρούσω
Τώρα που αποφάσισεσ να δώσεισ
Είναι λίγο αργά για να με σώσεισ

Τώρα πια που ήρθεσ εγώ φεύγω
Τώρα γιατί γύρισεσ ρωτώ

Τώρα που μιλάσ εγώ λέξη δε λέω
Τώρα με κοιτάζεισ κι εγώ κλαίω
Πάντα εσύ μιλούσεσ μόνο στο εγώ σου
Κι όλο εγώ να ψάχνω το θεό σου

Τώρα που μιλάσ εγώ μόνο σωπαίνω
Τώρα την ψυχή μου κόμπο δένω
Τύψεισ να μη νιώθεισ και να φύγεισ πάλι
Πήρεσ μια ζωή δεν έχω άλλη

Τώρα που μιλάσ

Τώρα που μιλάσ ο χρόνοσ φεύγει
Τώρα το παρόν πωσ μ’ αποφεύγει
Τώρα που το χέρι σου απλώνεισ
Μοιάζει πιο πολύ να με σκοτώνεισ

Τώρα που τα λόγια σου φωνάζουν
Η παλιά σιωπή σου με κρατά