Δεν μπορώ να συνηθίσω
Το καλοκαίρι είναι εδώ
Κι εγώ ακόμα περιμένω
Μια καρποστάλ απ’ τα νησιά
Ένα χαδάκι αεράκι απ’ τισ κυκλάδεσ
Γίνε αστέρι να σε δω
Γίνε φεγγάρι αναμμένο
Πάνω απ’ τη γη εκεί ψηλά
Ένα φωτάκι στισ αμέτρητεσ χιλιάδεσ
Δε δεν μπορώ να συνηθίσω
Τον ιούνη που δε φέρνει τ’ άρωμά σου
Κι ότι πίσω θα σ’ αφήσω
Δε δεν μπορώ να συνηθίσω
Στο κρεβάτι να κοιμάμαι στη μεριά σου
Στη καρδιά μου χαραγμένο τ’ ονομά σου
Εγώ ακόμα σ’ αγαπώ
Και δεν μπορώ να προχωρήσω
Ν’ αγαπήσω απ’ την αρχή δύσκολο είναι
Λίγο μείνε να σ’ αγγίξω
Όσα δε πρόλαβα να πω
Σε μια σκιά θα μαρτυρήσω
Κι όσα θελήσει να μου πει μέσα στο δάκρυ
Σαν παράπονο θα πνίξω
Δε δεν μπορώ να συνηθίσω
Τον ιούνη που δε φέρνει τ’ άρωμά σου
Κι ότι πίσω θα σ’ αφήσω
Δε δεν μπορώ να συνηθίσω
Στο κρεβάτι να κοιμάμαι στη μεριά σου
Στη καρδιά μου χαραγμένο τ’ ονομά σου