Dur

İnsanlık mortingen strasse nederi
Düşük hayli pays
Evini getirir iste yeter AVM’den her bi’ size
Obeziteyle meşgul en kral holdingin şefi
Tay hatunlar peşinde yavru köpek gibi hav hav

Çalış çabala love vow yok hayatın sabah sekiz
Akşam on iki ve tek iş kendine mezar kazmak
Kapitalizm azman bizlerse beyaz şirinler
Bi’ yanda duygular bi’ yanda
Para yani gargamel

Cebimi deldi oksijen için ödediğim vergiler
Aç da bi’ içeyim onu
Çıkılmaz yoksa bu mеrdiven
Dün vazgeçeyim dеdiklerini sana
Bugün sevdiren
Her şeyi başa döndüren hayat kefeni diktiren

Bu dramın fame’i değil onların game’i
Joystick’se beynini yedi işlemci bi’ şey mi?
Mesele neydi? Yirmi beş senem
Tam bi’ denemeydi
Lekeydi bundan önceki Kezz kekemeydi

Dur, uzakta dur
Tuzaklarından usandım umut yaram tuz oldu dur
Buz oldu rap benim kadehime vur

İnatla bire dişi çekinme bitir işi
Sonunca mülteci bu olsun ekstra bi’ kişi
Hayatın para pul ara dur merhem olma yara tuz
Güven bitti kızım tabi sevgin bile karadul

Kaç, dört yanımız çevrili bu ateşle
Kira, fatura, giderler her birimiz kafeste
Mp3‘ler buz gibi duygularsa kasette
Okul mokul dert değil bi’ zengin piçi kafeste

Bağlıyız pamuk ipliğine
Bulaştık bu kamu pisliğine
3 kuruş zam için yakıldı kaç izin
Emekçi ölsün lan baronlar kan için

Çocuklara tablet, büyüklere TV
Zombi olmak istemezsen Kezzo’dan bu CD
Aç kulağını iyi dinle şimdi
Hayalim bi’ mikrofon bi’ de MPC

Dur, uzakta dur
Tuzaklarından usandım umut yaram tuz oldu dur
Buz oldu rap benim kadehime vur