Bu Kaçıncı İsyan
Bugün hangi cehenneme gitsem inan bana or'da da yalnızlık
Bu kaçıncı isyan? Bi' ateş baharlara, yok bi' dargınlık
Affet gülmedi yüzüm, geçmedi hüzün
İçimden kurtar, at ruhumu
Kalmadı çözüm, kör iki gözüm
Bu savaşta yoruldum
Bıraksalar sürerdi çeyrek asır yangınım
Uzun yol yorgunuydum, umutlar kuşandım
Sevk edildin aynı gün şehir dışında bir hastaneye
Ve gözlerim çekildi kendine
Yazıl'caktı bunlar elbet işte, bak, bugünmüş
Yeryüzünde sürdü sonsuz bi'kaç gün
Sarı ışıklar, huzurlu ev gündüzleri
Ve kaybediyo'dum inceden değil, baya bi' kendimi
Usturayla değil saçları, kazırım ruhumu
Uykularda sabaha dek bıçaklansın umudun
Biz değil fakat gözyaşımız ölümsüz
Galiba kendimizden vazgеçmedik henüz
Konuştum içimden, sordum yavaşça
"Nasıl yaparsın bunca zulmü kеndine?"
Soluksuz kalıp küfret günlerce
Merak etme, söylemice'm adını kimseye
Affet gülmedi yüzüm, geçmedi hüzün
İçimden kurtar, at ruhumu
Kalmadı çözüm, kör iki gözüm
Bu savaşta yoruldum
Ve bitti, indi tüm dükkânların kepenkleri
Son yudumlar içildi, son yeminler edildi
Kayıptı müşkün, en son acep ner'de görüldüm?
Biterken her şeyin son anlarında çöktüm
Kızıl gün batımlarında namlu
Şehre yirmi koldan ablukaydı, şuursuz bu kurgu
Karıştı saatler, karıştı renkler
Başka bi' evrende karşılaştık işte birden
Konuşmadan bağırmak, mermilerde mana
Gezer bi'kaç tuhaf soru sürekli aklımızda
Kaybolan gözlerinle saatlerce bak bana
Donup kalsın herkes şehir meydanında o dak'ka
Biz olmı'cak mıyız? Galiba öyle sanki
Otopsi sonrasında belirlendi kimliği
Gözlerinde kayıp yıllarıydı, gezen belli
Şehre bi' şarjör boşaltıp öyle gitmeliydik
Bugün hangi cehenneme gitsem inan bana or'da da yalnızlık
Bu kaçıncı isyan? Bi' ateş baharlara, yok bi' dargınlık
Affet gülmedi yüzüm, geçmedi hüzün
İçimden kurtar, at ruhumu
Kalmadı çözüm, kör iki gözüm
Bu savaşta yoruldum