Το τηλέφωνο
Το τηλέφωνό μου είν' αμίλητο
Σαν το πικραμένο στόμα το αφίλητο
Δε ρωτάσ τι κάνω ούτε και πώσ ζω
Πώσ τυχαίνει και υπάρχω δίχωσ να σε δω
Τη γλυκιά φωνή σου δεν ακούω πια
Λεσ και σ' έχουνε ποτίσει με την απονιά
Το τηλέφωνό μου ξέρει δυο φωνέσ
Όταν μου μιλάσ γι' αγάπη κι όταν δεν το λεσ
Δε ρωτάσ τι κάνω ούτε και πώσ ζω
Πώσ τυχαίνει και υπάρχω δίχωσ να σε δω
Τη γλυκιά φωνή σου δεν ακούω πια
Λεσ και σ' έχουνε ποτίσει με την απονιά