Στην πίσω τσέπη του Blue Jean

Μ’ έχεισ καιρό ξεχάσει
Στην πίσω τσέπη του blue jean
Που πέταξεσ προχθέσ
Κι εγώ που σ’ έχω
Μη βρέξει και μη στάξει
Βρε ξεχασιάρη που να πάρει
Πεσ μου πια τι θεσ
Πεσ μου πια τι θεσ

Θέλεισ να περιμένω
Για να γεμίσει το φεγγάρι
Πρώτα για να 'ρθεισ
Ή πριν με στήσεισ και δεν έρθεισ
Πανάθεμά σε δε θυμάσαι
Τίποτα να πεισ
Πεσ μου πια τι θεσ

Να να να να

Τέρμα λοιπόν σ’ αυτά που ξέρεισ
Σαν τελευταία χάρη χάρη χάρη στο ζητώ
Ψάχνω το υπόλοιπο μισό μου
Κι όχι για να παρη παρη παρηγορηθώ
Πεσ μου πια τι θεσ

Να να να να