Lys anorakk

Du står der i den lyse anorakken
Æ Har den jakken som
Æ Sydde sjøl med lilla for
Æ Huske ikkje kem som tok det bildet
Æ Huske ikkje kati det blei tatt og ikkje kor
Men vi har trær omkring oss og kor ung vi va
Æ Huske ikkje at æ noen gang har vært så ung
Du står med hodet sånn som bare du kan stå
Og det va lenge før vi lot kverandre gå
Og du har litt av ansiktet i skygge
Du likte ikkje sol sa du æ likte alt du sa
Og begge har allverdens tid i blikket
Det har vi ikkje nu og kanskje va det bare da
Æ Bladde i ei bok da kom det bildet frema
Ja den av Stanislavskij om teater ikkje sant
Æ Snakke te dæ ennu som du hørte på
Så lenge etter at vi lot kverandre gå