นกตูมร้องน้องสะอื้น
อยากได้ยินนกตูมร้องกล่อมทุกวันเหมือนตอนอยู่นา
อยากได้ยินนกกาที่นอนหั่นน้องนั้นมันไม่มี
นกตูมร้อง พเนาว์ทุกวันไหมพี่
ใน เมืองกรุงมันมีแต่แสงสี
นกตูมร้องไม่มี
อยากได้ยินจังพี่
คงไม่นานจะกลับไป
เมื่อได้ยินฟ้าร้อง น้ำตาไหลนองวันละสามสี่หน
ห่วงบักแตงบักโมบักหนามเล็บแมวบักแห้วบักฝ้าย
อ้ายขึ้นให้ น้องกิน น้องเอื้อมบันใด
หมากผีผวนหมากผีพูนนั่นไง
น้อง น้อง น้อง อยู่ไกล
คิดอยากกินมันแฮง
ดั่งหน่วยแหนง อย่าขี้บ่น อย่า อย่าขี้บ่น
อดกินเปรี้ยวรอกินหวานแน่
อดกินเปรี้ยวรอกินหวานแน่
อ้ายอย่าแปรเปลี่ยนต้นมีชู้ใหม่หอม
ให้ฮักน้อง มักหยังคนดี
ให้ฮักน้อง มักหยังคนดี
หละวันที่สิบสองให้หย่องเด้อใจอ้าย
หัวใจให้ลืมน้อง หละลืมน้อง
ลืมน้อง หละลืมน้อง
อยากได้ยินนกตูมพร้อมนกอีชุมร้องกันระงม
อยากให้พ่อเอวกลมอัดเสียงนกมาให้ฟังหายหมอง
กลุ้มยามใดอยากฟังเสียงนกตูมร้อง
อา นุรักษ์ให้มันอยู่ตามหนอง
ตุ๋ม ตุ๋ม ตุ๋มดังกลอง
อ้ายยืนฟังกับน้องยังไพเราะกับเสียงนกตุ้ม
ตุ้ม ตุ้ม ตุ้ม ตุ้ม
ตอนจุ่มกุ่มคุมโปงให้ฮัก
ตอนจุ่มกุ่มคุมโปงให้ฮัก
อ้ายอย่าหลงไปซักให้รอน้องผู้เดียว
ห้ามไปเที่ยวให้อยู่ในศีล
ห้ามไปเที่ยวให้อยู่ในศีล
หละให้พี่กินในธรรมอย่าขมเป็นลุ่ม
นกตูมมันยังซื่อ ยังซื่อมันยังซื่อ
ยังซื่อ มันยังซื่อ ยังซื่อ มันยังซื่อ