Away

ได้เพียงแต่ยืนอยู่ไกล ไกล
ได้เพียงแต่มองจากในเงา
เฝ้าดูเรื่องราวผู้คนล้อมรอบตัวเธอ

ไม่เคยมีฉันอยู่ในนั้น
และคงไม่มีวันนั้นเลย
ฉันทำได้เพียงให้ความฝันปลอบใจในค่ำคืน

แค่เฝ้ามอง แค่ชื่นใจ แค่ยิ้มผ่านลมฟ้าไป
เผื่อเธอรับรู้ เผื่อเธอจะมองมาสักครั้งนึง

อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ
บอกให้เธอฟังไม่ได้ซักคำ
เปล่งได้แค่เสียงเบา เบา ในยามลำพัง ว่าฉันรักเธอ ฉันรักเธอ
อยากให้ได้ยินคำในหัวใจ
แต่มันคงเบาไปไม่ถึงเธอ
หนึ่งคำว่ารักคงปลิวไปตามแรงลมก่อนถึงใจเธอ
แล้วก็คงสลายไป
แม้มันจะมีอยู่บางครั้ง
ที่เราเผอิญได้ใกล้กัน
สายตาจากเธอก็มองข้ามผ่านไปอยู่ทุกที