Μονάχος είν’ο έρωτας

Πίσω από σένα περπατώ
Δίπλα σου δεν αντέχω
Τα γόνατα μου λύνονται
Κι αναπνοή δεν έχω

Μονάχοσ είν’ ο έρωτασ
Μονάχοσ του πηγαίνει
Τρελόσ που ψάχνει γιατριά
Σ’ότι τον αρρωσταίνει

Μονάχοσ είν’ ο έρωτασ
Μονάχοσ του πηγαίνει
Σ’ ότι τον αρρωσταίνει

Φιλώ το χώμα που πατάσ
Τον ίσκιο σου αγγίζω
Τα δάχτυλα μου καίγονται
Γιατί δε σε ορίζω

Μονάχοσ πάει ο έρωτασ
Μονάχοσ κουβεντιάζει
Με ίσκιουσ με φαντάσματα
Το θάνατο αγκαλιάζει

Μονάχοσ πάει ο έρωτασ
Μονάχοσ κουβεντιάζει
Το θάνατο αγκαλιάζει