Η σκακιέρα

Τα χρόνια που σε καρτερούσα
Ήταν αγρύπνια και μαράζι
Και τίποτ' άλλο δε ζητούσα
Μόνο ν' αρχίσει να χαράζει

Γελούσε η κάμαρη σαν ήρθεσ
Σου έφερα νερό από τη στέρνα
Όλα θ' αλλάξουνε μου είπεσ
Κι εγώ σου φίλαγα τη φτέρνα
Τώρα την κίνηση κοιτάζεισ
Σαν τουσ φαντάρουσ στην ομόνοια
Ανοίγεισ μια παλιά σκακιέρα
Και κουβεντιάζεισ με τα πιόνια

Τα χρόνια που σε καρτερούσα
Ήταν αγρύπνια και μαράζι
Και δε με νοιάζει που αγρυπνούσα
Μα που ακόμα δε χαράζει

Γελούσε η κάμαρη σαν ήρθεσ
Σου έφερα νερό από τη στέρνα
Όλα θ' αλλάξουνε μου είπεσ
Κι εγώ σου φίλαγα τη φτέρνα
Τώρα την κίνηση κοιτάζεισ
Σαν τουσ φαντάρουσ στην ομόνοια
Ανοίγεισ μια παλιά σκακιέρα
Και κουβεντιάζεισ με τα πιόνια