Σάββατο του γυρισμού

Ο βλάχοσ στο κοπάδι του
Το σκιάχτρο στο χωράφι
Ο μέρμηγκασ στην τρύπα του
Κι ο ναύτησ πουθενά

Παρμένοσ στα τοπία του
Τα καλοκαιρινά
Σαν τσάμικοσ που το 'σκασε
Φεύγει τώρα και πάει
Το 'να του κάθεται εδώ
Τ' άλλο πολύ μακριά
Περνάει κάμπουσ και γκρεμούσ
Σε μέρη χλοερά
Πηγαίνει το ταξίδι του
Και πίσω δε γυρνά

Μπήκε δεκαπενταύγουστοσ
Μελτέμια νύχτα μέρα
Τη παρθενιά του πελάγουσ
Δακρύζω κι απορώ
Να μου το πεισ μ' αδρέσ μορφέσ
Με λόγια σεντεφένια
Ο ήλιοσ πωσ είν' όμορφοσ
Κοντά στο δειλινό

Δίψασε τον ανήφορο
Κι ήπιε το μεσημέρι
Ξεφόρτωσε τ' αγώι του
Νά 'ναι πιο ελαφρό
Τησ πίκρασ του και τησ χαράσ
Να σκίζει τον αφρό

Τον δρόμο παίρνει τον καλό
Παίρνει το καραβάνι
Βούτηξε μια στην άβυσσο
Μια στην αστροφεγγιά
Και λάγνεψε κι ασκήτεψε
Και για παρηγοριά φεύγει σε λίγο
Κι όπου πάει κανένασ δεν τον φτάνει

Μπήκε δεκαπενταύγουστοσ
Μελτέμια νύχτα μέρα
Τη παρθενιά του πελάγουσ
Δακρύζω κι απορώ
Να μου το πεισ βρε χάρη μου
Με λόγια φιλντισένια
Ο ήλιοσ πωσ θα 'ν' όμορφοσ
Κοντά στο δειλινό

Γεια και χαρά σου αίγαγρε
Που δε θα πασ στουσ κάμπουσ
Γεια και χαρά σου που πατάσ
Τα νυχοπόδαρά σου
Στων απορρώγων κορυφών
Τα πιο ψηλά ωσαννά